Geboren worden met eczeem kun je helaas niks aan doen, maar hoe je leeft met eczeem wel. Toen ik in 1990 vijf weken te vroeg geboren werd was het al snel duidelijk dat dat invloed zou hebben op de rest van mijn leven. Gelukkig geen grote dingen, maar ik heb zo mijn kwaaltjes. Huisstofmijt, nope. Lactose, helaas. Huisdieren, niet aan mij besteed. Eczeem, got it! En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Maar ik was op jonge leeftijd al vastbesloten het er niet bij te laten zitten. Mijn ouders en familie deden hun best maar hadden nu eenmaal niet veel kaas gegeten van gezondheid en het menselijk lichaam. Gezond eten was alleen gebakjes in het weekend en sporten is overbodig als je een staand beroep hebt. Helaas zo werkt dat niet.
Zoals ik zei deden ze wel hun uiterste best. Als het laatste nieuws was dat paardenmelk hielp tegen eczeem dan reden ze wekelijks 3 dorpen verder om dat te halen. Maar een doorgronde, onderbouwde en holistische aanpak was nooit echt spraken van. Hiervoor was ik op mijzelf aangewezen. En dat is wat ik heb gedaan.
Ik ben op mijn 17de naar de sportopleiding gegaan om alles te leren wat ik kon leren over het functioneren en de gezondheid van het menselijk lichaam, voeden en de relatie tussen die twee. Waar ik vroeger als 8-jarig jongetje 2 soorten douchespul probeerde te combineren om zo het ‘medicijn’ tegen mijn eczeem te vinden (om eerlijk te zijn werd het er alleen maar erger door door alle parfums daarin!), ging ik dit tijdens mijn studie anders doen. Stapels wetenschappelijke literatuur doornemen en daarna testen op mijzelf. Wat werkt wel en wat werk niet voor mij?
Uiteindelijk heb ik een routine gevonden die voor mij werkt. Als ik mensen vandaag de dag vertel dat ik sommige dingen niet kan (of wil) doen omdat ik eczeem heb kijken ze mij raar aan. Het is namelijk niet meer aan mij te zien. Daarnaast kost het mij ook geen moeite om het op een afstand te houden. Dit heeft alleen veel pijn en moeite gekost. En al die ervaringen (goed en slecht) heb ik besloten in dit blog te delen. In de hoop dat anderen daar ook wat aan hebben, en niet een 4-jarige studie en +-10 jaar experimenteren voor nodig hebben om te bereiken.
Of dit voor de rest van mijn leven zo blijft kan ik niet zeggen. Ik ga er in iedergeval mijn uiterste best voor doen. En wellicht is het over een aantal jaar wel helemaal niet meer nodig en vindt echt een 8-jarig jongetje onder de douche het medicijn uit tegen eczeem!
J.